ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΦΟΡΟΥΜ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΩΝ ΦΟΡΟΥΜ – ΣΧΟΛΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΦΟΡΟΥΜ ΤΟΥ ΛΑΚΑΝΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ

ΦΟΡΟΥΜ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΚΑΝΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΦΟΡΟΥΜ

2018 -2019

Ανάγνωση του Σεμιναρίου ΧΧ Εncore, Aκόμη

Ζακ Λακάν, 1972 -1973

Παρασκευή ώρα: 20:00 - 22.15

2 Νοεμβρίου, 14 Δεκεμβρίου 2018

18 Ιανουαρίου, 15 Φεβρουαρίου, 15 Μαρτίου, 12 Απριλίου, 17 Μαίου , 14 Ιουνίου 2019.

Τόπος: Αίθουσα διδασκαλίας, Ισόγειο, Γ’ Πτέρυγα (από την κυρία είσοδο αριστ. στο βάθος), Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών, Αγλαΐα Κυριακού, Θηβών και Λεβαδείας, Αμπελόκηποι.

Στο Σεμινάριο ΧΧ Εncore, Ακόμη, 1972 -1973 , ο Ζακ Λακάν θέτει το ερώτημα της απόλαυσης μέσα από τον ψυχαναλυτικό λόγο, συνεχίζοντας την διάνοιξη ενός νέου τόπου ομιλίας, μιας τοπολογίας που είχε την εκκίνησή του ήδη στο Σεμινάριο του ΧΙΧ … Ou pire … Η χειρότερα την προηγούμενη χρονιά. 

«Το ασυνείδητο είναι δομημένο ως μια γλώσσα», η ρήση αυτή υφίσταται, όμως επανεξετάζεται ως εκείνη που οδηγεί μέσα στην αναλυτική πορεία στο άνοιγμα της πόρτας, ώστε να ακουσθεί κάποιο λέγειν ως επακόλουθο των λεχθέντων, ώστε κάτι κάποιο πραγματικό να πάρει μορφή. Πως μπορεί να ακουσθεί το ομιλόν μέσα στην ανάλυση;  Μέσα από τις κουταμάρες, εκεί που πλέον το σημαίνον δεν συνδέεται πάντα με το σημαινόμενο αλλά αναδεικνύεται η μπάρα; Υπάρχει το Ένα του σημαίνοντος. Το υποκείμενο του ασυνειδήτου δεν είναι εκείνο που σκέφτεται, αλλά εκείνο το οποίο προσβάλλεται στο ίδιο του το σώμα,  από ένα αδύνατον να ειπωθεί που αγγίζει το σώμα, πρόκειται για διαφορετικά ένα, στοιχεί, αινιγματικά συναισθήματα, που απορρέουν από την υφή της lalangue, ηγλώσσα.

Η σχάση του υποκειμένου εμφανίζεται στην ανάλυση εκεί που μέσα στον Άλλο ξεκινά το αίτημα της αγάπης. Η αγάπη ζητάει την αγάπη. Την ζητάει -…Encore, Ακόμη. Eν – σώμασι. (En – corps). Είναι ένα πάθος, μπορεί να είναι η άγνοια της επιθυμίας και του αντικειμένου που την προκαλεί. Πρόκειται για τον τοίχο, εκείνο που ονόμασε ήδη στις Συνεντεύξεις της Σαιντ Αν, το ερωτοτοίχωμα, l’a – mur, που φέρει τα ίχνη του σεξοποιημένου είναι, δεν πρόκειται για τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά, αλλά τα ιδιαίτερα ίχνη που έχουν αφήσει τα μερικά αντικείμενα από την πρώτη συνάντηση με τηγλώσσα. Η απόλαυση του Άλλου, του σώματος του Άλλου, που τον συμβολίζει, δεν είναι σημείο της αγάπης[1].

Πως μπορεί να διαβασθεί κάτι, εκεί που υπάρχει ένα όριο, ως προς το Ένα του σημαίνοντος; Σημείο στο οποίο συναντιέται ό ,τι υφίσταται ως υπόλοιπο, από την στιγμή που αφαιρείται η εικόνα, το ένδυμα από το σώμα του υποκειμένου, το αντικείμενο α. Ακόμη είναι το όνομα αυτής της ρωγμής.

Η φαλλική λειτουργία διερευνάται εκ νέου ως προς τον άνδρα και την γυναίκα, διανοίγεται το ερώτημα της γυναικείας απόλαυσης, και το μη – όλο αυτής, που μέσα από τις νέες μορφές απόλαυσης που φέρει στις λογικές του επεξεργασίες: Άλλη απόλαυση, Άλλο φύλο, οδηγεί στο μη – όλο της διάφυλης σχέσης. Θα πρέπει και πάλι, εδώ, ο Άλλος να σφυρηλατηθεί εκ νέου, για αποκτήσει το πλήρες ηχόχρωμά του. Ο Άλλος δεν γίνεται συνεπώς παρά το Άλλο φύλο[2]. Υπάρχει μια αποτυχία σ’ αυτήν την αγάπη του Ένα, το Ένα του έρωτα, το  μη – όλο καθιστά τον Άλλο τρυπημένο.

Η φαντασίωση είναι το παρά – θυρο που κατασκευάζεται ώστε αυτό που λείπει να μπορεί να εμπεριέχεται. Η διαδρομή μέσα από τον αναλυτικό λόγο, αναζητά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κάτι από την απόλαυση του συμπτώματος να διαβασθεί από το ίδιο το υποκείμενο του ασυνειδήτου, ως προς αυτό που είναι δίπλα στο είναι, το παρα-είναι, αυτό που εξ –ίσταται.. Και αυτό που ακούγεται να επιστραφεί στο ίδιο το ομιλόν, μέσα από την ερμηνεία, τα λόγια, την σιωπή του αναλυτή, το λέγειν του.

 Όπως κάθε Σεμινάριο του Λακάν , ακόμη μια φορά θα μπούμε σε μια δοκιμασία μιας νέας ανάγνωσης και επεξεργασίας ως προς την ασυνείδητη γνώση, την αγάπη και την μεταβίβαση,  το υποκείμενο που υποτίθεται ότι γνωρίζει, την απόλαυση που εμποδίζει την πρόσβαση στην αλήθεια μη - όλη του υποκειμένου του ασυνειδήτου, ακόμη του ομιλόντος, ακούγοντας και μαθαίνοντας μέσα από το ξεδίπλωμα ενός δεν θέλω να γνωρίζω τίποτα για αυτό! Διανοίγει βήμα βήμα την λογική μιας νέας ηθικής της ψυχανάλυσης μέσα από την τοπολογία και τον βορρόμειο κόμβο. Οι επιστημικές αναφορές του είναι πολλαπλές και πλούσιες. Από την γλωσσολογία και την συνομιλία του με τον Γιάκομπσον, Μιλνέρ κ.α., τον Αριστοτέλη, τους  και το μη - όλο, τους μυστικούς και την απόλαυση τους, μέσα από την γραφή για την αγάπη, τον έρωτα ανάμεσα στον άνδρα και την γυναίκα.

Μαργαρίτα Νικολαΐδου

Οκτώβρης 2018